Pierwotnie rzeka Silnica (UTM DB73) wypływała z północnego zbocza góry Wietrzni. Ograniczała od wschodu ścisłe centrum Kielc. Płynęła w miejscu dzisiejszych ulic Źródłowej, Jarońskich, przepływała przez plac Św. Wojciecha, a dalej ul. Kaczyńskiego i Silniczną. W okolicach obecnego mostu ulicy IX Wieków Kielc łączyła się, ze spływającą z położonego na północy Pasma Masłowskiego, rzeką Dąbrówką. W miarę rozbudowy miasta ten ciek w całości znalazł się w podziemnej instalacji burzowej. Nazwę Silnica przejęła rzeka dotychczas nazywana Dąbrówką. Ciek poniżej zbiornika zaporowego Szydłówek, płynie przez centrum miasta całkowicie przekształconą doliną. Powyżej zbiornika pozostał fragment naturalnie meandrującego strumienia, otoczonego wąskim pasem łęgu olszowego.

Krajobrazowo dolina Silnicy prezentuje się wspaniale. Na granicy miasta wciska się pomiędzy kulminacje Wierzejskiej i Białej Góry dalej płynie krawędzią Grzbietu Szydłówkowskigo, a jego zbocze formuje wysoki, trudnodostępny brzeg. Jednak wrażenie to psują liczne śmieci na dzikich wysypiskach w sąsiedztwie znajdujących się tu ogródków działkowych, jak i w napływkach. Ciek o szybkim, górskim przepływie mógłby przyciągać rzadkie gatunki reofilne. Jednak jakość wody budzi wiele zastrzeżeń. Obok regularnego napływu zawartości kanalizacji burzowej, okresowo rzekę zanieczyszcza zrzut kwaśnych wód z wyrobisk kamieniołomów w pobliskiej Wiśniówce. W takich warunkach fauna Silnicy jest obecnie bardzo uboga.

POWRÓT

Ważki Kielc

Zdjęcia:	Mariusz Gwardjan Roman Maniarski polska.e-mapa.net Targeo
Badania terenowe:	Mariusz Gwardjan Roman Maniarski
Tekst:	Mariusz Gwardjan Roman Maniarski
© Ewa Miłaczewska