|
Strona główna |
Ważki-menu | Słownik | Etapy życia | Drapieżnictwo | Historia | Odonatrix | Literatura | Linki |
|
Od autorki |
Systematyka ważek |
Budowa ważki |
Zachowania rozrodcze |
Procesy życiowe |
Czas lotów |
Ważki dużych miast |
Wasze obserwacje |
Ważki w filatelistyce |
|
Świtezianka błyszcząca
Calopteryx splendens |
|
|
||||||||||||||||||||
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
| Samiec | |
|
11 czerwca 2010 r. — Loty samców nad Bugiem w Mielniku.
(foto Daniel Zwierzyński) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Calopteryx splendens obu płci masowo występują wiosną i wczesnym latem nad nasłonecznionymi wodami rzek. Tu — 13 lipca 2006 r. — nad Bugiem w Szumince koło Włodawy.
(foto Paweł Buczyński) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Samiec Calopteryx splendens sfotografowany 15 czerwca 2011 r. w okolicach miejscowości Wieniec Zdrój–Dziadowo koło Włocławka, nad brzegiem Zgłowiączki. Skrzydła samca są bardzo bogato użyłkowane, posiadają na środku granatową metalicznie połyskującą plamę — a na końcach i u nasady są bezbarwne. Nazwa Calopteryx, pochodząca z greki (kallos — piękno i pteron — skrzydło), oznacza pięknoskrzydła. To fakt. (foto Piotr Brzozowski) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Tułów i odwłok tej świtezianki jest metalicznie niebieski, niemal granatowy, pobłyskujący zielenią. Czasami samce świtezianki wydają się znacznie bardziej zielone. To kwestia oświetlenia i kąta padania światła na ciało ważki. Barwa jest w tym przypadku wynikiem rozpraszania i interferencji światła w strukturach powierzchni ciała, które mają formę mikroskopijnych listewek, jest to tzw. ubarwienie strukturalne. Powoduje tu ono barwę metalicznie niebieską lub zieloną.
(foto Piotr Brzozowski) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Przy korzystnym oswietleniu okazuje się, że żyłki na niezabarwionych obszarach skrzydeł też połyskują metalicznie.
(foto Michał Kaczorowski) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Samiec siedzący nad brzegiem Koziego Brodu na Górnym Śląsku. Jest już trochę „zlatany” w dodatku stracił dwie nogi.
(foto Jakub Liberski) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Głowa samca z charakterystycznymi białymi plamkami u podstawy czułków.
(foto Paweł Niemiec) |
| Samica | |
|
1 lipca 2007 r. Samica znad śródleśnego torfowiska położonego w pobliżu wsi Gęsianka w pow. Mińsk Mazowiecki. Torfowisko jest przypadkowym miejscem jej pobytu — zapewne podczas polowania — miejscem rozrodu natomiast jest przepływajaca nieopodal rzeka Rządza. Widzimy tu, że samica Calopteryx splendens podobnie jak Calopteryx virgo ma na końcach skrzydeł białe pseudopterostigmy. Jak są one zbudowane pokazuje strona Budowa ważki. A czym obie świtezianki się różnią można zobaczyć na stronie Świtezianka Calopteryx. (foto Ewa Miłaczewska) |
|
17 czerwca 2012 roku nad Wieprzem w Krasnymstawie. Samica Calopteryx splendens — filigranowy klejnot na monochromatycznym tle. Żyłki skrzydeł samic Calopteryx splendens są zielone, jedynie u bardzo starych samic ciemnieją, a nawet brązowieją — w odróżnieniu od samic C. virgo, które mają te żyłki zawsze brązowe. (foto Paweł Buczyński) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
6 lipca 2008 r. — samica Calopteryx splendens nad Świdrem.
(foto Michał Kaczorowski) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
2 lipca 2010 r. — samica Calopteryx splendens w pobliżu ujścia Świdra do Wisły.
(foto Michał Kaczorowski) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Głowa samicy Calopteryx splendens. Widzimy charakterystyczne dla rodzaju Calopteryx białe plamki między oczami u podstawy czułków.
(foto Jan Tatur Dytkowski) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
5 czerwca 2013 r. w Międzyrzecu Podlaskim — androchromatyczna samica Calopteryx splendens. Jest zielona jak samica, ma narządy samicy, pseudopterostigmę „przynależną” tylko samicom — ale skrzydła mają ciemne plamy, jak u samców. Bardzo rzadki i ciekawy przykład „chłopczycy”. (foto Piotr Mikołajczuk) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
| Zachowania rozrodcze | |
|
Para Calopteryx splendens sfotografowana nad Wartą podczas IX Sympozjum Sekcji Odonatologicznej PTE.
(foto Grzegorz Tończyk) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Para Calopteryx splendens sfotografowana w Katowicach.
(foto Paweł Niemiec) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Machający przed oczami samicy połyskliwymi skrzydłami samiec, musi wydawać się jej niezwykle atrakcyjny. Za chwilę pochwyci wybrankę za przedplecze.
(foto Henryk Brzóska) |
|
Ta para właśnie siada na liściu pokrzywy i przystępuje do godów. Ich barwne ciała pięknie połyskują w słońcu. Samiec uwodzi swą wybrankę blaskiem skrzydeł często aż do momentu połączenia w „serduszko”. Zdjęcie wykonano w Dobrym Lesie w pow. łomżyńskim, w lipcu 2005 r.
(foto Henryk Brzóska) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Na zdjęciu tej kopulującej pary możemy dokładniej prześledzić różnice w ubarwieniu obu płci. Samice są zielone, złoto i miedziano pobłyskujące. Ich skrzydła są przejrzyste, bez zabarwień. Widzimy tu białe pseudopterostigmy na skrzydłach samicy i ich brak na skrzydłach samca.
(foto Henryk Brzóska) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Wkrótce zaczyna się składanie jaj. Samiec pilnuje, aby nic nie zakłóciło przekazania potomstwu jego genów. Dokumentujace to zdjęcia wykonano 22 czerwca 2012 r. w okolicach wsi Kaszowo w gminie Milicz, w dolinie Baryczy.
(foto Leszek Matacz) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Samica coraz bardziej zanurza się pod wodę, w tym momencie nie jest w stanie korzystać z powietrza atmosferycznego.
(foto Leszek Matacz) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Nie oddychając składa jaja.
(foto Leszek Matacz) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
Teraz zanurzona jest całkowicie razem ze skrzydłami. Po chwili kończy składanie jaj, odrywa się od liścia. Powietrze uwięzione pomiędzy złożonymi skrzydłami jest pomocne podczas gwałtownego wynurzenia, wynosi ważkę ponad wodę i samica natychmiast odlatuje, jednak czekające w pobliżu samce usiłują ją znowu pochwycić.
(foto Leszek Matacz) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
| Larwa/wylinka | |
|
Długość ciała larwy Calopteryx splendens wynosi 19-23 mm, do tego dochodzi długość przydatków analnych 9-12 mm. Skrzelotchawki mają po dwa jasne pasy, z których pierwszy od strony odwłoka jest dużo wyraźniejszy. Środkowa skrzelotchawka — epiprokt (tu uniesiona do góry) jest szersza i o 1/4 krótsza od obu pozostałych. Larwa charakteryzuje się długimi, skierowanymi do przodu czułkami.
(foto Piotr Mikołajczuk) |
|
Na powiększeniu widzimy, że pierwszy człon czułka jest półtora raza dłuższy od wszystkich pozostałych.
(foto Piotr Mikołajczuk) |
|
Z tyłu za okiem występuje guzek, jednak nie wystaje ponad oko, jak dzieje się to u Calopteryx virgo.
(foto Piotr Mikołajczuk) |
|
5 czerwca 2010 r. — wylinka Calopteryx splendens znaleziona pod mostkiem na Kozim Brodzie.
(foto Jakub Liberski) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
|
19 lipca 2013 r. — Calopteryx splendens lęgnąca się do góry nogami na „suficie” mostu betonowego na Kurówce w Puławach. Wygląda na żywą, ale coś się nie udało i tak zaschła — to ususzony trupek.
(foto Paweł Buczyński) Kliknij w zdjęcie aby powiększyć. |
| Galeria zdjęć |
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
Z terminami użytymi w opisie można zapoznać się na stronie: SŁOWNIK lub BUDOWA WAŻKI.
Porównanie świtezianek spotykanych w Polsce można obejrzeć na stronie: ŚWITEZIANKA CALOPTERYX. |