|
To opracowanie ma na celu wykazanie cech wspólnych rodzaju husarz Anax, a także najważniejszych różnic, występujących u trzech spotykanych w Polsce gatunków należących do tego rodzaju.
| |
|
|
|
|
|
| Rodzina |
Żagnicowate Aeshnidae |
| |
Rodzaj |
Husarz Anax |
| |
|
Gatunki |
Husarz władca Anax imperator
— spotykamy jest powszechnie w całym kraju, z wyjątkiem niektórych masywów górskich. Zasiedla wody stojące i wolnopłynące. Preferuje na ogół niewielkie zbiorniki wodne. Najczęściej są to żwirownie, glinianki, torfianki, stawy, a także oczka śródpolne. Lubi brzegi zarośnięte pałkami, trzcinami i innymi roślinami szuwarowymi.
|
| |
|
Husarz ciemny (mniejszy, jeziorny) Anax parthenope
— spotykany niegdyś głównie w Wielkopolsce i na południowym Pomorzu, obecnie rozszerzył swój zasięg na znaczny obszar kraju. Zasiedla na ogół duże zbiorniki wodne. Najczęściej są to jeziora, większe stawy, żwirownie i glinianki. Znacznie rzadziej występuje w wodach wolnopłynących.
|
| |
|
Husarz wędrowny Anax ephippiger
— jest bardzo rzadki, ale możliwy do spotkania na całym obszarze kraju. Naloty tego husarza z południa, z obszaru afrykańskiego i południowoazjatyckiego są nieregularne, jednosezonowe bo ważka ta w żadnym stadium swego życia nie jest w stanie przetrwać naszej zimy. Dorosłe osobniki mogą zalatywać do Polski późną wiosną lub wczesnym latem i przystąpić do rozrodu w płytkich, ciepłych wodach na obszarze otwartym. Larwy rozwijają się w ciągu 80-90 dni i wylatuje rodzime dla Polski pokolenie, którego dalszy los nie jest znany.
|
|
|
Tekst i tablica poglądowa:
|
Ewa Miłaczewska
|
|
Zdjęcia:
|
Wiaczesław Michalczuk
Piotr Mikołajczuk
Ewa Miłaczewska
Krzysztof Pakuła
Michał Wolny
|
|
© Ewa Miłaczewska
|
|
