Poszczególne podrzędy, a w ich ramach rodziny, dalej rodzaje i wreszcie gatunki — uporządkowane tu zostały w kolejności podanej w książce K.-D. Dijkstry ilustrowanej przez R. Lewingtona „Field Guide to the Dragonflies of Britain and Europe”. Kursywą podane są wszystkie nazwy łacińskie, bez których nie sposób poruszać się w świecie przyrody. W końcu, podano nazwisko kreatora nazwy i rok, w którym tego dokonał. W nawiasach podano nazwisko kreatora wtedy, gdy ważka później została zaszeregowana do innego rodzaju, czy nawet rodziny. Bez nawiasu nazwisko kreatora podane jest wówczas, gdy kreator umieścił ważkę w tej pozycji w tabeli, w której znajduje się dziś. Jak widać nie tak wiele jest takich przypadków. Badania i dyskusje na ten temat trwają ciągle i zapewne możliwe są jeszcze dalsze zmiany. A jeśli mówimy o kreatorach nazw, pozwolę sobie na drobną dygresję — z pewnym zdumieniem stwierdziłam, że Karol Linneusz ważkom europejskim poświęcił tylko jeden (1758) rok ze swego długiego, jak na owe czasy i cennego życia.

Legenda
	gatunki umieszczone w Czerwonej księdze
	gatunki umieszczone na Czerwonej liście
	gatunki objęte w Polsce ochroną prawną
	link do strony opisującej dany gatunek
	link do zestawienia cech danego rodzaju
	link do zestawienia cech danej rodziny