Miedziopierś żółtoplama
Somatochlora flavomaculata


Rozmiary: Długość ciała Somatochlora flavomaculata wynosi 48-54 mm
Rozpiętość skrzydeł dochodzi do 80 mm
Czas występowania
imagines:
Od początku VI do końca VIII
Obszar występowania: Somatochlora flavomaculata spotykamy w niemal całym kraju, Atlas rozmieszczenia ważek (Odonata) w Polsce podaje, że niespotykana w górach i na pogórzu, jednak A. Kucharski obserwuje ją od kilku lat w okolicy Sanoka. W centralnej Polsce rzadsza.
 
 

NA SKRÓTY
Występowanie
Biotop
Samiec
Samica
Zachowania rozrodcze
Larwa/wylinka
Galeria zdjęć

Zdjęcia: Paweł Buczyński
Szymon Bzoma
Andrzej Cieśla
Sylwia Dziadoń
Andrzej Kucharski
Jakub Liberski
Robert Łuczak
Piotr Mikołajczuk
Ewa Miłaczewska
Tekst: Ewa Miłaczewska
© Ewa Miłaczewska

 

Występowanie
 
Występowanie Somatochlora flavomaculata w Polsce — szkic sporządzony na podstawie Atlasu rozmieszczenia ważek (Odonata) w Polsce

1 — obszar występowania

2 — obszar poza zasięgiem występowania

3 — punkt, w którym wykonano zdjęcia:
PBu — Paweł Buczyński — Kaszuby, jez. Kotel; Nart w KPN; Puszcza Romincka; Suwalski PK; Lubelszczyzna
SB — Szymon Bzoma — okolice Gdańska
AC — Andrzej Cieśla — Lasy Wymysłowskie
SD — Sylwia Dziadoń — jez. Debro, Wyszebórz koło Koszalina
AK — Andrzej Kucharski — Bykowce koło Sanoka woj. podkarpackie
JL — Jakub Liberski — okolice Imielina, Górny Śląsk
— Robert Łuczak — Lasy Wymysłowskie
PM — Piotr Mikołajczuk — Międzyrzec Podlaski i okolice
EM — Ewa Miłaczewska — użytek ekol. Brzoza koło Częstochowy i „Torfisko” pow. Mińsk Mazowiecki
 
 
Biotop
Somatochlora flavomaculata zasiedla wody stojące, są to głównie torfowiska niskie, rzadziej sfagnowe. Występuje również nad bagnistymi obrzeżami jezior, nad oczkami i bagnami śródleśnymi z dużą ilością turzyc, rzadziej nad rowami śródłąkowymi. Jest ważką szeroko rozprzestrzenioną, co wcale nie oznacza, że pospolitą. Poniżej stanowiska z udokumentowanym poprzez larwy, wylinki i osobniki teneralne rozrodem.

 
Torfowisko w okolicy wsi Puchacze (UTM FC36) w gminie Międzyrzec Podlaski.
(foto Piotr Mikołajczuk)
Śródleśne torfowisko niskie „Torfisko” między Ludwinowem a Mistowem (UTM EC48) w gminie Jakubów, powiecie Mińsk Mazowiecki.
(foto Ewa Miłaczewska)

 
Jezioro Kotel (UTM CE08) we Wdzydzkim Parku Krajobrazowym. Pobrzeże jeziora z pasem turzyc i innej roślinności szuwarowej, wyraźnie torfiejące i graniczące z torfowiskiem.
(foto Paweł Buczyński)
Torfianki koło Nart (UTM DC69) w Kampinoskim Parku Narodowym.
(foto Paweł Buczyński)

 
Żytkiejny (UTM FF02) — torfowisko we wschodniej części Puszczy Rominckiej, rozległego, zwartego kompleksu leśnego stanowiącego część Pojezierza Litewskiego, zarazem najbardziej na północny wschód wysunięta część Mazur Garbatych. Na granicy Obwodu Kalingradzkiego.
(foto Paweł Buczyński)
Hajnówek (UTM EF91) — mokradełko śródleśne, raczej niskotorfowiskowe. Puszcza Romincka.
(foto Paweł Buczyński)

 
Cisówek (UTM FF11) — zbiornik śródleśny w Suwalskim Parku Krajobrazowym.
(foto Paweł Buczyński)
Garbatówka (UTM FB49) — Pojezierze Łęczyńsko–Włodawskie, niskie torfowisko węglanowe.
(foto Paweł Buczyński)

 
Kolonia Kępa (UTM FB87) — zbiornik na torfowisku węglanowym koło Chełma
(foto Paweł Buczyński)
Pławanice (UTM FB86) — torfowisko węglanowe koło Chełma.
(foto Paweł Buczyński)

 
Pikulawka (UTM FB59) — Poleski Park Narodowy. Potężna populacja na torfowisku niskim (węglanowym).
(foto Paweł Buczyński)
Uroczysko Jęzior (UTM FA49) koło Józefowa na Roztoczu.
(foto Paweł Buczyński)

 
Użytek ekologiczny Brzoza (UTM CB32). Staw Stara Brzoza, w Parku Krajobrazowym Lasy nad Górną Liswartą, niedaleko Częstochowy. Somatochlora flavomaculata zasiedla bagniste obrzeża tego stawu.
(foto Ewa Miłaczewska)
Starorzecze Sanu (Sanisko) w Bykowcach (UTM EV98) koło Sanoka w województwie podkarpackim.
(foto Andrzej Kucharski)

 
Samiec
 
11 czerwca 2015 r. — starorzecze Sanu w Bykowcach koło Sanoka (woj. podkarpackie) — młody samiec, jeszcze niewybarwiony do końca, jego oczy są jeszcze beżowe. Oprócz niego znaleziono jeszcze wylinkę, co potwierdza rozwój w tym miejscu położonym nieco na południe od zasięgu występowania Somatochlora flavomaculata przedstawionego w Atlasie rozmieszczenia ważek (Odonata) w Polsce.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
16 czerwca 2017 r. — trzeci sezon z kolei obserwacji Somatochlora flavomaculata w Bykowcach koło Sanoka — młody, ale już wybarwiony w pełni samiec.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Dojrzały samiec — 27 czerwca 2010 r. Puchacze gmina Międzyrzec Podlaski.
Samce mają wąskie odwłoki zakończone długimi i smukłymi przydatkami analnymi. Zewnętrzne narządy są dwukrotnie dłuższe od wewnętrznych i mają końce skierowane ku sobie. Po bokach metalicznie zielonego odwłoka występują żółte, matowe plamki. Przy ciemnozielonym ciele ważki jasnozielone oczy wydają się bardzo jaskrawe.

(foto Piotr Mikołajczuk)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
U niektórych, zwłaszcza starszych, samców żółte plamki na bokach odwłoka są z góry niewidoczne.

(foto Piotr Mikołajczuk)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
30 lipca 2009 r. w okolicy wsi Mechelinki (UTM CF35), między Gdynią a Puckiem, na nadmorskiej plaży. Ważka przebywała tam być może na polowaniu.
Na powiększeniu dobrze widać charakterystyczny dla gatunku kształt narządów analnych.

(foto Szymon Bzoma)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Starszy samiec, z niemal niewidocznymi (nawet z boku) plamkami na odwłoku. Sfotografowany 21 sierpnia 2010 r. w okolicach Imielina (UTM CA75) na Górnym Śląsku.

(foto Jakub Liberski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Plamki na bokach odwłoka u młodszych osobników widać znacznie lepiej.
Skrzydła ważki są czarno użyłkowane, pterostigmy są również czarne.

(foto Piotr Mikołajczuk)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Żółte plamki, nie tylko te po bokach odwłoka, najlepiej oczywiście widać u osobników młodziutkich, ale już wybarwionych. Zdjęcie to 29 maja 2022 r. zrobiono w Lasach Wymysłowskich (UTM CA58) w pobliżu Piekar Śląskich.

(foto Andrzej Cieśla)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Skrzydła ważki w powiększeniu, lekko zażółcone są tylko trójkąty analne.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Boki tułowia są zielone, ale w słońcu — zwłaszcza u młodych, jak ten samiec, osobników — błyszczą prawdziwym złotem. Tu widzimy też, że żółte plamki na bokach odwłoka mają trójkątny kształt.

(foto Piotr Mikołajczuk)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Czoło miedziopiersi żółtoplamej jest ciemnozielone z żółtymi plamkami na bokach, Żółte są również żuwaczki i wargi dolne. Pod drugim segmentem odwłoka widzimy pokaźnych rozmiarów, żółty wtórny aparat kopulacyjny. Nogi Somatochlora flavomaculata są całkowicie czarne.

(foto Piotr Mikołajczuk)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Tu widzimy zestawienie głów dwóch miedziopiersi, u miedziopiersi metalicznej Somatochlora metallica żółte plamki, występujące po bokach, niemal łączą się ze sobą pod spodem zielonego czoła. Rozdziela je tylko cieniutka ciemna linia pionowa. Natomiast u miedziopiersi żółtoplamej Somatochlora flavomaculata plamki te nie łączą się i spód czoła jest ciemnozielony.
Zdjęcie S. flavomaculata zrobiłam 24 czerwca 2011 r podczas VIII Sympozjum Sekcji Odonatologicznej P.T. Entomologicznego na wycieczce do użytku ekologicznego Brzoza, nad stawem Stara Brzoza, w Parku Krajobrazowym Lasy nad Górną Liswartą, niedaleko Częstochowy.

(foto Ewa Miłaczewska)
 
Wtórny aparat kopulacyjny dojrzałego samca widziany z boku. 11 maja 2015 r. Sanisko w Bykowcach koło Sanoka.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Wtórny aparat kopulacyjny widziany od strony brzusznej.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Narządy analne starszego samca sfotografowanego 20 sierpnia 2021 r. na torfowisku po wschodniej stronie jeziora Orchowego (UTM FC70) w rezerwacie Jezioro Orchowe na północnym skraju Sobiborskiego Parku Krajobrazowego koło Włodawy.

(foto Paweł Buczyński)
 
Ostatnie segmenty odwłoka młodego samca — wiek łatwo poznać po jaskrawożółtych plamkach — sfotografowanego w Bykowcach (woj. podkarpackie) 20 czerwca 2017 roku.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne narządy analne samca są podgiete do góry, u podstawy zaś górne (zewnętrzne) narządy wyposażone są w wyraźnie widoczne ząbki.

(foto Ewa Miłaczewska)
 
 
Samica
 
Teneralna samica Somatochlora flavomaculata sfotografowana 31 maja 2022 r. w Lasach Wymysłowskich (UTM CA58) w pobliżu Piekar Śląskich. Siedzi jeszcze na wylince, Pod spodem odwłoka między 8. i 9. segmentem widać dwie małe jakby kropelki — to są szczątkowe pozostałości jednej z płytek budujących 9. segment odwłoka. Po wyschnięciu ważki nie są już tak widoczne.

(foto Andrzej Cieśla)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Ta samica, o parę kroków oddaliła się od wylinki. Ma jeszcze szkliste skrzydła i białe pterostigmy. Jest jeszcze delikatna i nieporadna, dopiero zaczyna się wybarwiać. Obsrwowana na Sanisku w Bykowcach 24 maja 2017 roku. Tego dnia napotkano też w pobliżu 4 wylinki.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Narządy analne młodziutkiej samicy spotkanej 24 maja 2017 r. w Bykowcach koło Sanoka. Tu też widać te dwie małe pozostałości jednej z płytek budujących 9. segment odwłoka.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Niezwykle piękny portret tej samej, obsrwowanej na Sanisku w Bykowcach młodej samicy.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Głowa tej samej samicy z mniejszej odległości.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Samica sfotografowana 31 maja 2022 r. w Lasach Wymysłowskich (UTM CA58) w pobliżu Piekar Śląskich. To też młoda samica, jednak już znacznie bardziej wybarwiona, choć skrzydła ma nadal szkliste.

(foto Robert Łuczak)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Ta sama samica, co wyżej, widziana z boku.

(foto Robert Łuczak)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Głowa samicy sfotografowanej 31 maja 2022 r. w Lasach Wymysłowskich (UTM CA58) w pobliżu Piekar Śląskich. To też młoda samica, jednak już znacznie bardziej wybarwiona.

(foto Robert Łuczak)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Młoda samica Somatochlora flavomaculata napotkana 9 lipca 2007 r. przy ujściu Przekopu Wisły do Zatoki Gdańskiej (UTM CF62). Ważka siedziała nad rzeką. Niewykluczone, że jej stałym siedliskiem są torfowiska na Żuławach.
Ma ona jaskrawożółte plamki po bokach szerszego niż u samca tułowia. O jej młodym wieku świadczą jaskrawe barwy i brązowe oczy — które z wiekiem staną się zielone, jak u wszystkich miedziopiersi.

(foto Szymon Bzoma)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Ta sama młoda samica widziana z boku. Pod spodem, między 8 a 9 segmentem odwłoka widzimy ostre, odstające od ciała pokładełko. Nie jest ono tak wielkie, jak u Somatochlora metallica, ani tak malutkie, jak u Somatochlora arctica.

(foto Szymon Bzoma)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
23 lipca 2010 r. — dojrzała, zielonooka samica Somatochlora flavomaculata. Nie jest ona już bardzo młoda, stąd jej ciemniejsze kolory. Samica ma znacznie grubszy odwłok niż samiec.

(foto Piotr Mikołajczuk)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Żółte plamki na bokach odwłoka, mimo iż z wiekiem zrudziały, są znacznie bardziej widoczne niż u samca — po prostu są większe.

(foto Piotr Mikołajczuk)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Narządy analne młodziutkiej samicy w widoku od strony grzbietowej.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Odwłok dojrzałej samicy kończą długie, proste i sztywne narządy analne.

(foto Piotr Mikołajczuk)
 
 
Zachowania rozrodcze
 
10 sierpnia 2010 r. w okolicach Imielina (UTM CA65) na Górnym Śląsku Jakub Liberski zrobił w gąszczu nadbrzeżnych zarośli kilka zdjęć składającej jaja samicy Somatochlora flavomaculata — niestety przy kiepskim oświetleniu.

(foto Jakub Liberski)
 
Proces skladania jaj skończył się tak, jak często się kończy.

(foto Jakub Liberski)
 
 
Larwa/wylinka
 
Przeobrażenie samca Somatochlora flavomaculata w Lasach Wymysłowskich.

(foto Andrzej Cieśla)
 
27 czerwca 2010 r. Piotr znajdował czyste i lśniące wylinki Somatochlora flavomaculata na gałązkach krzewów i niskich drzewek. Są to wylinki o bardzo długich odnóżach charakterystycznych dla całej rodziny szklarkowatych Corduliidae. Długość ciała larwy wynosi 19–22 mm.

(foto Piotr Mikołajczuk)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Widzimy wyraźne kolce boczne, dłuższe na 8 niż 9 segmencie oraz kolce grzbietowe dobrze tu widoczne na segmentach 5-9.

(foto Piotr Mikołajczuk)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Wylinka znaleziona 11 maja 2015 r. nad Saniskiem w Bykowcach koło Sanoka. Bródka larwy jest krótka i szeroka.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
Ta sama wylinka znad Saniska widziana z boku.

(foto Andrzej Kucharski)

Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
 
 
Galeria zdjęć

 
Somatochlora flavomaculata w locie patrolowym nad jeziorem Debro koło Wyszeborza (UTM WV89), niedaleko Koszalina.
(foto Sylwia Dziadoń)
Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
Lot patrolowy nad jeziorem Debro koło Wyszeborza, niedaleko Koszalina.
(foto Sylwia Dziadoń)
Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.

 
Samiec nad jeziorem Debro koło Koszalina.
(foto Sylwia Dziadoń)
Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.
Samiec nad jeziorem Debro koło Koszalina.
(foto Sylwia Dziadoń)
Kliknij w zdjęcie aby powiększyć.


Z terminami użytymi w opisie można zapoznać się na stronie: SŁOWNIK lub BUDOWA WAŻKI.

Porównanie wszystkich Somatochlora spotykanych w Polsce można obejrzeć na stronie: MIEDZIOPIERŚ SOMATOCHLORA.