Długojów i Długojów Górny (UTM EB19) to dzielnice położone w południowo-wschodniej części Radomia. W przeważającej części są to tereny rolnicze. Zabudowa mieszkaniowa (domki jednorodzinne) rozciąga się na krawędziach niewielkich wysoczyzn. W dużej mierze są to ciągi ulic — Skaryszewskiej i Malenickiej. Oddziela je słabo zaznaczona dolinka z okresowymi ciekami. Pomiędzy Długojowem i Długojowem Górnym przebiega dział wodny. Na Długojowie wody opadowe z dolinki w rozwidleniu ulic Skaryszewskiej i Malenickiej spływają w kierunku zachodnim — przy większych opadach trafiają do stawu (pkt. 6), dawniej spływały w rejon Idalina, niegdyś zapewne stanowiły dopływ rzeki Mlecznej. Do wspomnianego stawu przy większych opadach mogły również trafiać wody z rejonu ul. Inspektowej. Wiedzie do niego słabo zaznaczony rów z kierunku północnego. Na Długojowie Górnym, wody opadowe z rejonu ulic Oleńki i Skrzydlatej, okresowym ciekiem zmierzają w kierunku południowo-wschodnim, rozlewając się na łąkach pod Makowem Nowym. Po intensywnych opadach, wody z tego cieku mogą zasilać staw w lesie łęgowym (pkt. 3).
Do niedawna szczególnie wartościowe przyrodniczo siedliska istniały w rejonie ul. Skrzydlatej. Były to rozlewiska z okalającymi je łozowiskami. Występowały tu ciekawe gatunki ptaków, żaby trawne miały swoje godowiska. Teren ten jednak został wiosną 2012 r. zmeliorowany. Obecnie ilość płazów jest niewielka. Woda w wykopanym wówczas rowie pojawia się tylko podczas większych opadów.
Na gruntach Długojowa i Długojowa Górnego istnieje obecnie kilkanaście stawów i sadzawek charakteryzujących się różnym stopniem sukcesji. Część z nich jest ogólnodostępna i na nich przeprowadzono obserwacje. Omawiane dzielnice stopniowo tracą rolniczy charakter. W szybkim tempie rozwija się budownictwo mieszkaniowe, stopniowo zajmując także tereny łąkowe. Na nowe budowy, zlokalizowane na dnie dolinki nawożona jest ziemia w celu podniesienia terenu i ochrony przed podtapianiem.
|
Zdjęcia:
|
Marek Miłkowski
Michał Kaczorowski — Air Show
polska.e-mapa.net
|
Badania terenowe i tekst:
|
Marek Miłkowski
|
© Ewa Miłaczewska
|
|