Ważki - Strona główna

				data powstania strony: 25 III 2010 r. data ostatniej aktualizacji: 24 XII 2011 r.
				od autorki napisz do mnie:
				aktualizacje i ogłoszenia

Aktualizacje z 2010 roku

24 XII 2010 r.	Z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku — wraz z najlepszymi życzeniami dla Czytelników — kalendarz na rok 2011 w formacie pdf z ważkami utrwalonymi na zdjęciach Kolegów zamieszczających swoje prace na tej stronie. Okładka przedstawia patrolującego samca Anax imperator i jest zrobionym przeze mnie kolażem zdjęć autorstwa Michała Kaczorowskiego. Ważką stycznia jest Libellula depressa Jarosława Burego, lutego — Orthetrum brunneum Piotra Cubera, marca Orthetrum coerulescens Alicji Miszty, kwietnia — Somatochlora flavomaculata Szymona Bzomy, maja — Crocothemis erythraea Adama Kuńki, czerwca — Nehalennia speciosa Piotra Mikołajczuka (na pamiątkę odkrycia 6 nowych stanowisk), lipca — Sympetrum pedemontanum Jakuba Liberskiego, sierpnia — Aeshna affinis Krzysztofa Pakuły, września — Onychogomphus forcipatus Jarosława Wenty, października — Sympetrum fonscolombii Przemysława Żurawlewa, listopada — Anax parthenope Szymona Kubika i grudnia — Aeshna juncea, portrecik pstryknięty przeze mnie. Bez zdjęć nadsyłanych przez wymienionych i niewymienionych (bo kalendarz ma tylko 12 miesiecy) miłośników ważek strona nie mogłaby wygladać tak, jak wygląda. Wyrażam im wszystkim wielką wdzięczność za szczere i bezinteresowne zaangażowanie i życzę wspaniałych spotkań z przyrodą w 2011 roku. *** * * Dodatkową świąteczną atrakcją** jest nowa strona ważkowa — strona łątki zalotnej Coenagrion scitulum, która w Polsce zarejestrowana była tylko raz, w 1926 roku, stąd dziś można ją było pokazać wyłącznie na zdjęciach z zagranicy. Swoje fotografie udostępnił mi Martin Černý z Czech, któremu za nie serdecznie dziękuję i życzę mu wszystkiego dobrego!
17 XII 2010 r.	Niewielkie zmiany na trzech stronach. Na stronie żagnicy sinej Aeshna cyanea, gdzie wstawiłam trzy nowe zdjęcia w miejsce starych ale gorszych oraz na stronie żagnicy jesiennej Aeshna mixta, gdzie przybyła fotografia wylinki. Ponadto na obu stronach pojawiły się zaczątki galerii ze zdjęciami ważek w locie. A na deser niebieska, androchromatyczna samica na stronie żagnicy południowej Aeshna affinis. Autorami jedenastu (w sumie) nowych zdjęć są Paweł Bednarek, Michał Kaczorowski, Piotr Mikołajczuk i ja.
11 XII 2010 r.	Na forum entomologicznym http://www.entomo.pl/forum/viewforum.php?f=62 został ogłoszony „konkurs na ważkę roku 2011”. Włączmy się do tej zabawy! Proszę serdecznie o zastosowanie się do zasad podanych na forum.
10 XII 2010 r.	Na stronie pałątki małej Lestes virens przybyły zdjęcia zrobione przez Pawła Bednarka — nowego autora z Pabianic oraz dwa moje zdjęcia. Pojawiła się też galeria z pięcioma zdjęciami Piotra Mikołajczuka i jednym moim. Ponadto na stronie pałątki zielonej Lestes viridis Piotr Mikołajczuk prezentuje swoje zdjęcia larw i biotopu , a galerię zapoczatkowały 4 moje zdjęcia. W sumie na obu stronach przybyło 17 nowych zdjęć.
3 XII 2010 r.	Strona pióronoga zwykłego Platycnemis pennipes naprawdę znacznie się rozrosła, wzbogacona została o zdjęcia larw i samca o odmiennym ubarwieniu — zrobione przez Piotra Mikołajczuka. Przybyły zdjęcia pary składającej jaja — autorstwa Michała Kaczorowskiego. Pojawiła się też galeria ze zdjęciami Jakuba Liberskiego, Michała Kaczorowskiego, Jarosława Wenty i nowego autora — Daniela Zwierzyńskiego z Mielnika. W sumie strona podwoiła swoją objętość i bardzo na tej aktualizacji zyskała. *** * * Za trzy dni mikołajki.** Spróbujmy sami zrobić prezent dla naszych dzieci. Pomocny może tu być kartonowy model latającej ważki, który otrzymałam niedawno od pana Bohdana Wróblewskiego, znanego artysty plastyka i miłośnika ważek. Możemy go wydrukować na kartonie, na kolorowej drukarce, w dowolnej skali, otrzymując ważkę zupełnie niedużą lub wielkości karbońskiej meganeury. Należy ją prawidłowo wyważyć przy pomocy odrobiny plasteliny. Pobrać plik jpg do druku możemy stąd — Model ważki.
26 XI 2010 r.	Na stronie tężnicy wytwornej Ischnura elegans przybyło zdjęcie larwy — zrobione przez Piotra Mikołajczuka. Pojawiła się też galeria z sześcioma zdjęciami Michała Kaczorowskiego, Szymona Kubika i Piotra Mikołajczuka. Ta bardzo obszernie opracowana strona stała się teraz naprawdę potężną. Ponadto zestawienie cech rodzaju tężnica Ischnura, czyli porównanie obu naszych tężnic.
19 XI 2010 r.	Na stronie gadziogłówki pospolitej Gomphus vulgatissimus przybyło kilka wspaniałych zdjęć Szymona Kubika i Michała Kaczorowskiego. Tym samym strona stała się pełniejsza.
12 XI 2010 r.	Rozbudowane zostały strony: strona husarza władcy Anax imperator — o zaczątek galerii z cudownymi zdjęciami husarzy w locie — autorstwa Michała Kaczorowskiego oraz strona husarza ciemnego Anax parthenope, gdzie znalazło się doskonałe zdjęcie rzadkiej, niebieskiej formy zdobyte przez Szymona Kubika oraz zaczątek galerii ze zdjęciami Michała Kaczorowskiego i Piotra Mikołajczuka, który zaopatrzył również obie strony w zdjęcia wylinek.
5 XI 2010 r.	Zestawienie cech obu naszych szklarników Cordulegaster — wejść na stronę można klikając tu w link oraz, jak zwykle, poprzez Menu oraz Systematykę. A przy okazji, na stronie szklarnika górskiego Cordulegaster bidentata, przybyły nowe zdjęcia larwy wykonane przez Jakuba Liberskiego w warunkach domowego „studio”.
29 X 2010 r.	Pięć zdjęć Jarosława Wenty i jedno zdjęcie Jakuba Liberskiego całkowicie odmieniają stronę smaglca ogonokleszcza Onychogomphus forcipatus — ważki, której samce wyposażone są w niezwykłej wielkości i kształtu narządy analne. To warto zobaczyć.
22 X 2010 r.	Trzy zdjęcia Szymona Bzomy i trzy zdjęcia Jakuba Liberskiego na stronie miedziopiersi żółtoplamej Somatochlora flavomaculata oraz arcyciekawe zdjęcie Piotra Mikołajczuka na stronie stronie przenieli dwuplamej Epitheca bimaculata przedstawiające sznur jaj dopiero co zdeponowanych przez samicę.
15 X 2010 r.	Zupełnie nowa strona i 64. gatunek ważki — żagnica torfowcowa Aeshna subarctica ze zdjęciami Szymona Bzomy, Jakuba Liberskiego, Piotra Mikołajczuka i Jarosława Wenty.
5 X 2010 r.	Dziś osiem nowych zdjęć (Piotra Mikołajczuka i moich) na stronie żagnicy torfowej Aeshna juncea. Tylko tyle i AŻ TYLE.
1 X 2010 r.	Spora rewolucja na stronie ważki płaskobrzuchej Libellula depressa! Dużo nowych zdjęć! Nowi i znani już autorzy — Leszek Bielecki, Jarosław Bury, Jakub Liberski, Piotr Mikołajczuk, Krzysztof Pakuła, Jarosław Wenta i ja. Na końcu strony pojawia się nowa zakładka — GALERIA ZDJĘĆ. Galeria zawiera doskonałe zdjęcia ważki, które — choć często lepsze od tych wstawionych przy opisie gatunku — nie znalazły tam swojego miejsca z różnych przyczyn. Galeria stworzona została dla demonstracji takich zdjęć, bez zbędnego rozszerzania części opisowej strony. Pomalutku galerie będą się stawały integralną częścią coraz większej ilości stron i każde naprawdę dobre zdjęcie może się w nich znaleźć — zachęcam do przejrzenia Państwa archiwów! Dodatkowo uzupełnienie strony ważki rudej Libellula fulva o zdjęcie pary zrobione przez Janusza Mazura.
24 IX 2010 r.	Podsumujmy pierwsze pół roku istnienia strony — przedstawione zostały 63 gatunki ważek; co oznacza, że pozostało ich do pokazania tylko 10, a praktycznie 8, bo dwa stwierdzone były w Polsce tylko raz i to kilkadziesiąt lat temu i dziś pokazać je można tylko na podstawie materiałów z zagranicy. W tym roku zobaczymy na pewno jeszcze jeden „nowy” gatunek, a przygotowywanych jest wiele uzupełnień istniejących już stron ważkowych. Istnieje już 8 zestawień gatunków w ramach rodzajów i pewność, że wkrótce zobaczymy jeszcze 2 takie zestawienia. Są także strony natury ogólnej, jak historia, systematyka, zachowania i budowa — a już zimą, mam nadzieję, pomalutku zaczną się ukazywać strony dotyczące biotopów. Tak więc zbliżający się nieubłaganie koniec sezonu nie oznacza przerwy w rozwoju strony, co najwyżej lekkie spowolnienie tempa. *** * * Tymczasem dzisiaj —** malutkie uzupełnienie zestawienia cech szablaków Sympetrum o porównanie wtórnych aparatów kopulacyjnych. Przy trudnościach z oznaczeniem gatunku szablaka, ta cecha może okazać się decydująca — choć bez siatki entomologicznej i lupy, lub dobrego zdjęcia makro trudno z takiej pomocy skorzystać. Ponadto jedno zdjęcie z ostatniej chwili (autorstwa Natalii Kolasińskiej) na stronie Sympetrum meridionale.
17 IX 2010 r.	Znaczne rozbudowanie strony szablaka południowego Sympetrum meridionale i nieco mniejsza aktualizacja na stronie szablaka przepasanego Sympetrum pedemontanum — w obu przypadkach uzupełnienie menu ze zdjęciami o portrety samic. A wszystko to dzięki fotografiom Jarosława Burego, Jakuba Liberskiego i Przemka Żurawlewa!
10 IX 2010 r.	Całkowicie nowa strona ważkowa — strona łątki wiosennej Coenagrion lunulatum ze zdjęciami Przemka Żurawlewa.
3 IX 2010 r.	Przebudowa strony lecichy południowej — Orthetrum brunneum — przybyły piękne zdjęcia Piotra Cubera, Alicji Miszty i Piotra Mikołajczuka, który w Górach Świętokrzyskich znalazł wylinki tych ważek, a tym samym uzyskał potwierdzenie ich rozwoju w tym miejscu.
27 VIII 2010 r.	Uzupełnienie strony trzepli zielonej — Ophiogomphus cecilia — no i nareszcie zdjęcie samicy w menu ze zdjęciami zamiast napisu „brak zdjęcia”. Uzupełnienie było możliwe dzięki zdjęciom Michała Kaczorowskiego, Jakuba Liberskiego i Przemka Żurawlewa. Dodatkowo, poniekąd „na zamówienie”, strona tężnicy małej Ischnura pumilio — zdjęcia Piotra Mikołajczuka, Jarka Wenty i Przemka Żurawlewa.
20 VIII 2010 r.	Kolejna strona „nowej” ważki — miedziopiersi żółtoplamej — Somatochlora flavomaculata — zdjęcia zrobił Piotr Mikołajczuk w okolicach Międzyrzeca Podlaskiego.
16 VIII 2010 r.	Dziś, poza kolejką, uzupełnienie strony szablaka wędrownego — Sympetrum fonscolombii — zdjęcia młodocianych osobników obu płci zrobione zostały przez Przemka Żurawlewa na Krecie, w Gouves koło Heraklionu. Niecodzienne jest nie tylko pokazanie tych zdjęć w środku tygodnia, poza utartymi już cotygodniowymi aktualizacjami, ale również pokazanie ważek sfotografowanych poza Polską. Stało się tak dlatego, że w drugiej połowie lata możemy spodziewać się ewentualnego drugiego pokolenia tych ważek, przeobrażonych już w Polsce — i warto być do takiego spotkania przygotowanym. A spotkawszy młode Sympetrum fonscolombii zróbmy im zdjęcia (czekam na nie) i wyślijmy raport do Alicji Miszty — patrz ogłoszenia.
14 VIII 2010 r.	Strona „nowej” ważki — szklarnika leśnego — Cordulegaster boltonii — zdjęcia osobników obu płci zrobione zostały głównie na sympozjalnej wycieczce w Górach Świętokrzyskich. Dodatkowo uzupełnienie strony szklarnika górskiego — Cordulegaster bidentata o nowe zdjęcia Marka Rucińskiego.
7 VIII 2010 r.	Rozbudowa istniejącej już, ale jak dotąd bardzo skromnej, strony lecichy małej — Orthetrum coeruleccens — nowe zdjęcia osobników obu płci zrobione zostały w latach 2008-2010. Bardzo dziękuję Kolegom za otrzymane od nich wspaniałe fotografie.
31 VII 2010 r.	Znaczna rozbudowa istniejącej już, lecz jakże ubogiej, strony żagnicy południowej — Aeshna affinis o zdjęcia dojrzałych osobników obu płci. To wszystko, aby ułatwić obserwację „południowców”.
25 VII 2010 r.	Uzupełnienie istniejącej już strony straszki syberyjskiej — Sympecma paedisca o zdjęcia młodziutkich osobników i larwy. Tak właśnie młode straszki wyglądają w tej chwili i to warto właśnie teraz pokazać.
24 VII 2010 r.	Szafranka czerwona — Crocothemis erythraea ostatnia z rodziny ważkowatych Libellulidae. Jest to ważka południowa, przybyła z południa Europy — od 1990 r. w ciągłej ekspansji na północ.
17 VII 2010 r.	Szablak południowy — Sympetrum meridionale zamyka listę naszych szablaków. Jest to ważka wędrowna, przybysz z południowych rejonów Europy — mam tylko zdjęciami samca — zrobione przez Piotra Mikołajczuka — ale spodziewam się, że tego upalnego lata uda się komuś sfotografowac samicę i przyśle zdjęcia dla uzupełnienia strony.
11 VII 2010 r. NASZE ODKRYCIE !	W 2010 roku około 20 czerwca Piotr Mikołajczuk, przy moim skromnym współudziale, odkrył na Mazowszu TRZY nowe stanowiska iglicy małej Nehalennia speciosa — ginącej i najbardziej restrykcyjnie chronionej spośród naszych ważek. Stanowiska te znajdują się w odległości około 4 kilometrów od siebie, a więc można powiedzieć, że jest to skupisko stanowisk. Następne DWA stanowiska kilka dni później Piotr odkrył na Podlasiu. Z prawdziwą satysfakcją zawieźliśmy tę sensację na Sympozjum Sekcji Odonatologicznej PTE.
10 VII 2010 r.	Następny szablak żółtonogi — szablak zwyczajny — Sympetrum vulgatum pojawił się właśnie na stronie. Warto porównać go z Sympetrum striolatum, którego nazywano jeszcze niedawno szablakiem podobnym właśnie od podobieństwa do szablaka zwyczajnego. Aktualizacja następuje z opóźnieniem, z powodu awarii na łączach internetowych, są takie miejsca, gdzie przez tydzień nie można się doprosić naprawy. Pozdrowienia dla Panów Monterów z Neostrady.
25 VI 2010 r.	Trzeci szablak żółtonogi — szablak późny (podobny) — Sympetrum striolatum już jest w sieci, choć chyba jeszcze nie lata w terenie. Następny bedzie podobny do niego szablak zwyczajny Sympetrum vulgatum, który w sieci pojawi się dopiero po Sympozjum Odonatologicznym Polskiego Towarzystwa Entomologicznego, czyli najpewniej w poniedziałek 5 lipca.
19 VI 2010 r.	Drugi spośród szablaków żółtonogich — szablak wędrowny (wiosenny) — Sympetrum fonscolombii już jest w sieci i nie tylko, bo od co najmniej tygodnia można go spotkać nad płytkimi zbiornikami.
12 VI 2010 r.	Pierwszy spośród szablaków żółtonogich — szablak żółty — Sympetrum flaveolum od dziś jest do obejrzenia na tej stronie. To dobry moment, bo właśnie zaczynają wylatywać!
5 VI 2010 r.	Ostatni spośród szablaków czarnonogich, rzadki szablak przypłaszczony — Sympetrum depressiusculum jest już do obejrzenia dzięki zdjęciom Piotra Mikołajczuka.
28 V 2010 r.	Kolejny spośród szablaków czarnonogich — Sympetrum sanguineum — szablak krwisty, jedna z najpospolitszych naszych ważek — od dziś w sieci.
21 V 2010 r.	Następny szablak — Sympetrum pedemontanum już w sieci. Do spisu literatury dodałam nową książkę: Dolný A., Bárta D., i in., 2007 — Vazky České republiky. Ogromna księga z 672 stronami ogromnego formatu, mnóstwem zdjęć ważek, biotopów, z wykresami i mapami rozmieszczenia gatunków. Kupiłam i cieszę się z posiadania, przeszkodą jest fakt, że napisana jest po czesku, co wcale nie oznacza, że łatwo ją czytać.
16 V 2010 r.	Od dziś zaczynam przedstawiać szablaki Sympetrum! Tym razem oprócz zestawienia zrobionego dla wszystkich gatunków tego rodzaju zobaczymy tylko Sympetrum danae. Inne gatunki szablaków będą się pojawiać w odstępach mniej więcej tygodniowych. Zaczął się czas zbierania materiałów zdjęciowych i nie jestem już w stanie spędzać tyle czasu przy komputerze.
10 V 2010 r.	Zaczyna się sezon na zalotki Leucorrhinia! Warto się z nimi zapoznać zanim ruszymy w teren. Warto też porównać przyniesione zdjęcia z tymi, które zobaczymy tutaj: Leucorrhinia dubia, Leucorrhinia rubicunda, Leucorrhinia pectoralis, Leucorrhinia albifrons oraz Leucorrhinia caudalis. Pamiętajmy o tym, że trzy z nich są pod ochroną. Udanych obserwacji!
5 V 2010 r.	Od kilku dni pojawiają się na stronach przedstawiających poszczególne gatunki ważek zdjęcia larw i wylinek. Większość z nich przesyła Piotr Mikołajczuk. Dziś można już obejrzeć larwy/wylinki następujących gatunków: C. splendens, L. sponsa, E. najas, A. cyanea, A. grandis, A. isoceles, A. juncea, B. pratense, C. aenea, E. bimaculata, G. vulgatissimus, L. fulva, L. quadrimaculata, O. cancellatum i S. metallica. Dział ten będzie stopniowo rozwijany, lecz pewnie jeszcze długo nie tak szczegółowo, jak działy dotyczące postaci dorosłych.
1 V 2010 r.	Kolejny rodzaj z rodziny ważek Libellulidae — lecicha Orthetrum, a w nim: lecicha pospolita Orthetrum cancellatum, lecicha białoznaczna Orthetrum albistylum, lecicha mała Orthetrum coerulescens i lecicha południowa Orthetrum brunneum. Wejść na strony można klikając tu w linki oraz poprzez Menu oraz Systematykę.
24 IV 2010 r.	Następną, największą rodzinę ważek Libellulidae zaczynam przedstawiać od rodzaju — ważka Libellula, a w nim: ważka czteroplama Libellula quadrimaculata, ważka płaskobrzucha Libellula depressa i ważka ruda Libellula fulva. Wejść na strony można klikając tu w linki oraz, jak zwykle, poprzez Menu oraz Systematykę. Do spisu literatury dodałam nową książkę: WAŻKI. Przewodnik Entomologa. — Heiko Bellmana, którą polecam wszystkim „ważkolubom”, choć nie w pełni się z nią zgadzam.
19 IV 2010 r.	Dziś następne dwie rodziny ważek, to rodzina szklarnikowate Corduligastridae, a w niej jeden gatunek szklarnik górski Cordulegaster bidentata. Dalej rodzina szklarkowate Corduliidae, a tam: szklarka zielona Cordulia aenea, miedziopierś metaliczna Somatochlora metallica, miedziopierś północna Somatochlora arctica oraz przeniela dwuplama Epitheca bimaculata. Wejść na strony można klikając tu w linki oraz, jak zwykle, poprzez Menu oraz przez Systematykę.
6 IV 2010 r.	Następna rodzina ważek, są to gadziogłówkowate Gomphidae, a wśród nich gadziogłówki Gomphus: G. vulgatissimus i G. flavipes, a wraz z nimi opracowanie porównujące ich cechy. Poza gadziogłówkami możemy zapoznać się z trzeplą zieloną Ophiogomphus cecilia i smaglcem ogonokleszczem Onychogomphus forcipatus. Wejść na strony można klikając tu w linki oraz, jak zwykle, poprzez Menu oraz poprzez Systematykę.
2 IV 2010 r.	Składam wszystkim Czytelnikom serdeczne życzenia z okazji Świąt Wielkanocnych. Miłych, pogodnych, rodzinnych Świąt! No i oczywiście pięknego spaceru. Ewa Miłaczewska
1 IV 2010 r.	Dziś (bez żartów mimo daty) polecam do obejrzenia cała rodzinę Aeshnidae. Jest tu sześć, spośród dziewięciu gatunków rodzaju żagnica Aeshna: A. mixta, A. affinis, A. isoceles, A. grandis, A. cyanea i A. juncea. Poza tym możemy obejrzeć dwa z trzech u nas występujących husarzy Anax: A. imperator i A.parthenope, a na koniec żagniczka wiosenna Brachytron pratense — łącznie 9 ważek.
25 III 2010 r.	Z Ważki-menu można już przejść do stron omawiających trzy rodzaje Zygoptera, są to świtezianki Calopteryx, pałątki Lestes oraz straszki Sympecma. Zaznajomienie się z tymi opracowaniami znakomicie ułatwia rozpoznawanie gatunków ważek w obrębie danego rodzaju.
25 III 2010 r.	Z Ważki-menu można przejść — korzystając ze spisu alfabetycznego nazw polskich lub łacińskich, albo ze spisu ważek ze zdjęciami — do stron wszystkich sfotografowanych i opracowanych dotąd Zygoptera, Anisoptera będą pojawiały się skucesywnie w miarę przygotowywania stron. Spis ze zdjęciami samców i samic pozwala osobom nieobeznanym z nazwami gatunków na odnalezienie ważki obserwowanej w terenie. Klikając w zdjęcie wchodzisz na stronę omawiającą daną ważkę szczegółowo.
25 III 2010 r.	Wstawienie strony na serwer. Czynne są strony: Ważki-menu, Systematyka, Historia ważki, Literatura, Budowa ważki, Słownik, Zachowania ważek oraz Od autorki. Naciskając kopertę możesz wysłać do mnie wiadomość.

OGŁOSZENIA
OGŁOSZENIE !!!	Dr Alicja Miszta z Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska, ul. Św. Huberta 35, 40-543 Katowice koordynuje z ramienia Sekcji Odonatologicznej PTE monitoring ważek południowych. Ważki te mogą w okresie upałów pojawiać się liczniej niż zwykle. W załączeniu pliki pdf pomocne w ich rozpoznawaniu: żagnica południowa Aeshna affinis, husarz wędrowny Anax ephippiger, szafranka czerwona Crocothemis erythraea, lecicha południowa Orthetrum brunneum, lecicha mała Orthetrum coerulescens, szablak południowy Sympetrum fonscolombii i szablak wędrowny Sympetrum meridionale. Wyniki obserwacji prosimy przekazywać na adres a.miszta@cdpgs.katowice.pl w formie opisanej tutaj.