Ważki dużych miast — podsumowanie wyników prac prowadzonych w latach 2010–2019





Materiały zbieramy od 2010 roku, tak więc mamy za sobą dziesięć lat obserwacji ważek w dużych miastach. To już niewielki jubileusz. Obserwacje prowadzone były w 20 miastach, z czego 14 to miasta położone w konurbacji górnośląskiej. Miasta Górnego Śląska są ściśle ze sobą połączone i praktycznie stanowią jeden obszar zabudowany, niemniej zawierający duże połacie leśne i liczne zbiorniki wodne w głównej mierze pochodzenia antropogenicznego. Klikając na tej stronie w nazwę ważki uzyskujemy połączenie ze stroną poświęconą danemu gatunkowi. Klikając w nazwę miasta łączymy się ze stroną opisującą ważki tego miasta, a tam są linki do poszczególnych stanowisk i ich rozkład na mapie.

   
Miasta
Liczba stanowisk
Liczba gatunków/chronionych/południowych
Gdynia
Konurbacja górnośląska — 14 miast
Kielce
Kraków
Łódź
Radom
Warszawa
  6
78
14
  6
  1
18
21
41/1/3
58/7/8
46/5/4
37/4/6
24//1
40/3/5
46/5/4
Łącznie: 20 miast
Łącznie liczba stanowisk: 144
Łącznie liczba gatunków: 60/7/8
 

W dwudziestu miastach, na 144 przebadanych stanowiskach, stwierdziliśmy dotychczas 60 gatunków ważek, czyli 81% całej polskiej odonatofauny. Zważywszy jednak, że Lestes macrostigma i Coenagrion scitulum były napotkane tylko jeden raz w Polsce i to wcale nie w mieście, a Aeshna caerulea znana jest współcześnie tylko z jednego stanowiska na Równi pod Śnieżką, zaś Somatochlora alpestris ma bardzo ograniczony zasięg w Sudetach i na Podhalu, a Cordulegaster bidentata związany jest przede wszystkim z Karpatami — od razu możemy wykluczyć możliwość pojawienia się tych pięciu gatunków w którymkolwiek z dużych miast.

 
Gatunek / miasto
Gdynia
 
Konurbacja
górnośląska
Kielce
 
Kraków
 
Łódź
 
Radom
 
Warszawa
 
Calopteryx splendens
Calopteryx virgo
 
Lestes sponsa
 
Lestes dryas
 
Lestes barbarus
 
 
 
Lestes virens
 
 
Chalcolestes viridis
Sympecma fusca
Sympecma paedisca
 
 
Ischnura elegans
Ischnura pumilio
 
 
 
Enallagma cyathigerum
Coenagrion pulchellum
 
 
Coenagrion puella
Coenagrion hastulatum
 
 
 
 
Erythromma najas
Erythromma viridulum
 
 
Pyrrhosoma nymphula
Platycnemis pennipes
 
Aeshna mixta
Aeshna affinis
 
 
 
Aeshna isoceles
 
 
Aeshna grandis
 
 
Aeshna cyanea
 
Aeshna juncea
 
 
 
 
 
 
Anax imperator
Anax parthenope
Anax ephippiger
 
 
 
Brachytron pratense
 
 
 
Gomphus vulgatissimus
 
 
 
Stylurus (Gomphus) flavipes
 
 
 
 
 
 
Ophiogomphus cecilia
 
 
Onychogomphus forcipatus
 
 
 
 
 
 
Cordulegaster boltonii
 
 
 
 
 
Cordulia aenea
 
Somatochlora metallica
 
 
Somatochlora flavomaculata
 
 
 
 
 
Epitheca bimaculata
 
 
 
 
Libellula quadrimaculata
Libellula depressa
Libellula fulva
 
 
 
 
 
Orthetrum cancellatum
Orthetrum albistylum
 
Orthetrum coerulescens
 
 
 
 
 
 
Orthetrum brunneum
 
 
Leucorrhinia dubia
 
 
 
Leucorrhinia rubicunda
 
 
 
Leucorrhinia pectoralis
 
Leucorrhinia albifrons
 
 
 
 
Leucorrhinia caudalis
 
 
 
 
 
Sympetrum danae
Sympetrum pedemontanum
 
 
 
 
Sympetrum sanguineum
Sympetrum depressiusculum
 
 
 
 
 
 
Sympetrum flaveolum
Sympetrum fonscolombii
 
Sympetrum striolatum
 
Sympetrum vulgatum
Sympetrum meridionale
 
 
 
 
 
Crocothemis erythraea
 
 
 
Łącznie:
stanowisk/gatunków: 144 / 60
 
6 / 41
 
78 / 58
 
14 / 46
 
6 / 37
 
1 / 24
 
18 / 40
 
21 / 46
 
Występowanie poszczególnych gatunków ważek w czternastu miastach należących do konurbacji górnośląskiej

 
Gatunek / miasto
Będzin
Bytom
Chorzów
Czeladź
Dąbrowa
Górnicza
Jaworzno
Katowice
Mikołów
Mysłowice
Ruda
Śląska
Siemiano-
wice
Śląkie
Sosnowiec
Święto-
chłowice
Tychy
Calopteryx splendens
 
 
 
 
Calopteryx virgo
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Lestes sponsa
 
 
 
 
 
 
Lestes dryas
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Lestes barbarus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Lestes virens
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Chalcolestes viridis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sympecma fusca
 
 
 
 
 
Sympecma paedisca
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ischnura elegans
Ischnura pumilio
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Enallagma cyathigerum
 
 
 
 
 
 
 
Coenagrion pulchellum
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Coenagrion puella
 
 
Coenagrion hastulatum
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Erythromma najas
 
 
 
Erythromma viridulum
 
 
 
 
 
 
 
Pyrrhosoma nymphula
 
 
 
 
 
 
Platycnemis pennipes
Aeshna mixta
 
 
 
 
 
 
Aeshna affinis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aeshna isoceles
 
 
 
 
Aeshna grandis
 
 
 
 
 
 
 
Aeshna cyanea
 
 
Anax imperator
 
 
Anax parthenope
 
 
 
Anax ephippiger
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Brachytron pratense
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Gomphus vulgatissimus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ophiogomphus cecilia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ophiogomphus forcipatus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Cordulegaster boltonii
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Cordulia aenea
 
 
 
 
Sommatochlora metallica
 
 
 
 
 
 
 
 
Somatochlora flavomaculata
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Epitheca bimaculata
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Libellula quadrimaculata
 
 
 
Libellula depressa
 
 
 
 
 
 
Libellula fulva
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Orthetrum cancellatum
 
 
Orthetrum albistylum
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Orthetrum coerulescens
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Orthetrum brunneum
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Leucorrhinia dubia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Leucorrhinia rubicunda
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Leucorrhinia pectoralis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Leucorrhinia albifrons
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Leucorrhinia caudalis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sympetrum danae
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sympetrum pedemontanum
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sympetrum sanguineum
 
Sympetrum depressiusculum
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sympetrum flaveolum
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sympetrum fonscolombii
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sympetrum striolatum
 
 
 
 
 
 
 
 
Sympetrum vulgatum
 
 
 
 
Sympetrum meridionale
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Crocothemis erythraea
 
 
 
 
 
 
 
Liczba:
stanowisk/gatunków
 
3 / 20
 
6 / 18
 
6 / 32
 
5 / 24
 
1 / 5
 
3 / 26
 
20 / 49
 
1 / 18
 
2 / 9
 
11 / 34
 
5 / 22
 
3 / 19
 
9 / 27
 
3 / 21
 
 

Ogółem we wszystkich miastach w Polsce, w których prowadzono obserwacje, zarejestrowano 7 gatunków chronionych, co stanowi blisko 47% ogółu chronionych ważek w Polsce:

1 - Sympecma paedisca,
2 - Stylurus (Gomphus) flavipes,
3 - Ophiogomphus cecilia,
4 - Cordulegaster boltonii,
5 - Leucorrhinia pectoralis,
6 - Leucorrhinia albifrons
7 - Leucorrhinia caudalis

Wśród gatunków chronionych widzimy nawet szklarnika leśnego Cordulegaster boltonii, którego regularnie od lat można napotkać na Kozim Brodzie w Jaworznie, a pojedynczą samicę obserwowanowano tylko raz 23 czerwca 2007 r. w sąsiedztwie osiedla Dąbrowa w Kielcach. Obecnie na skutek zakwaszenia wody w rzece Silnicy wodami zrzucanymi z kamieniołomu, stanowisko kieleckie można uznać za stracone.

W miastach zarejestrowano także 8 gatunków ważek południowych, byłoby to 100% obserwowanych w Polsce południowców, gdyby nie fakt, że od 2016 r. mamy dziewiąty gatunek południowy — nomadkę żółtawą Pantala flavescens, której jednak w miastach jeszcze nie obserwowano — tak więc obecnie w miastach napotykamy 89% południowców:

1 - Aeshna affinis,
2 - Anax ephippiger,
3 - Orthetrum albistylum,
4 - Orthetrum coerulescens,
5 - Orthetrum brunneum,
6 - Sympetrum fonscolombii,
7 - Sympetrum meridionale,
8 - Crocothemis erythraea.

W związku z ociepleniem klimatu coraz częściej obserwujemy w kraju ważki południowe, w widoczny sposób rozszerza się ku północy zasięg ich występowania. Dotyczy to niemal wszystkich południowych gatunków, które przy tak wysokich temperaturach są już w stanie przezimować w naszym kraju i jak dotąd tylko Pantala flavescens i Anax ephippiger nie udała się ta sztuka.

W roku 2019 zaobserwowano po raz pierwszy od 1995 roku tak liczny nalot husarza wędrownego Anax ephippiger, który pojawił się na znacznym obszarze kraju i wydał drugie pokolenie, a jeśli chodzi o miasta widziano go w Katowicach, Krakowie, Gdyni i Lublinie, co przedstawiono na zdjęciach i opisano na stronie A. ephippiger. Napotkano go także w Warszawie na Grabowie, o czym donosił Przemysław Gomułka na na Facebooku, na stronie Ważki w Polsce. W roku 2016 obserwowano też innego wielkiego podróżnika z okolic międzyzwrotnikowych — była to nomadka żółtawa Pantala flavescens widziana na Lubelszczyźnie i w okolicach Lęborka na Pomorzu, a w roku 2019 napotkana też w Saksonii, na Białorusi i to blisko granicy z Polską, poza tym też w Szwajcarii, Francji i we Włoszech. To był rok przełomowy dla tego gatunku, także przez wyjście II generacji w Saksonii. Wcześniej, w 2013 r., samica Pantala flavescens została odłowiona w Obwodzie Kaliningradzkim. Świadczy to o systematycznych próbach odwiedzania naszych stron. Jednakże nomadki żółtawej nie zarejestrowano nigdzie na obszarze miast. Jeśli tendencja zmian klimatycznych będzie się utrzymywać wszystko jest możliwe, zwłaszcza zadomowienie się A. ephippigera.

Ciągle jeszcze zarysowuje się zależność liczby gatunków obserwowanych w miastach od ilości prowadzonych obserwacji. Jest tak niezależnie od tego, czy zwiększamy liczbę stanowisk w mieście, czy też odwiedzin na jednym stanowisku. Najjaskrawszym przykładem jest Staw Górnik na katowickim Giszowcu — niemal codziennie kontrolowany przez Marię Wiszniowską. Liczba dostrzeżonych gatunków zwiększa się tam corocznie. Oczywiste jest, że zwiększona liczba obserwacji prowadzi do rejestrowania pełnego spektrum w skali roku. Obserwacje prowadzone sporadycznie nie mogą dać pełnych rezultatów. Niemniej i one są pożyteczne. Są jednak przyczyny tego, że na niektórych zbiornikach stwierdzamy ograniczoną liczbę gatunków i to niezależnie od czasu poświęconego obserwacjom. Są to przeważnie zbiorniki na obszarach przemysłowych lub poprzemysłowych, nie w pełni jeszcze zrekultywowanych, gdzie ciągle istnieje niekorzystny wpływ terenu na chemizm wód. Proces rekultywacji tych obszarów postępuje stale i jeśli jest prowadzony z wyczuciem przynosi poprawę sytuacji. Zwylke nie natychmiast — ale miejmy nadzieję, że czas leczy rany.

Zdarza się jednak, że tracimy jakieś stanowisko bezpowrotnie. Dzieje się tak, gdy obszar przeznaczony jest pod budowę domów mieszkalnych, stadionów, czy supermarketów lub pod rozbudowę węzłów drogowych. W takich sytuacjach niestety ważki przegrywają z ludźmi. Ale nie tylko człowiek jest przyczyną niszczenia siedlisk ważek, niektóre obszary tracimy wskutek zmian klimatycznych. Temperatura rośnie, parowanie jest większe, ilość opadów mniejsza, zimy są bezśnieźne i poziom wód gruntowych opada. Wraz z obniżaniem się poziomu wód gruntowych spłycają się zbiorniki, a najpłytsze wysychają zupełnie. Wysychają obszary bagienne skupiające cenne gatunki ważek. Powoduje to przenoszenie się ważek ze zbiorników naturalnych do antropogenicznych. Szczęśliwie ważki adaptują się w nich dość łatwo.

Wszystkim Kolegom serdecznie dziękuję za współpracę. Dziesięć lat obserwacji nie musi oznaczać końca prac, warto zaglądać na stanowiska zrekultywowane, na stanowiska zniszczone i na całkiem nowe — zarówno te, których jeszcze nie odwiedzaliśmy, jak też położone w miastach, które dotąd nie włączyły się do naszej akcji. Warto też powracać na miejsca już wcześniej opisane. Wszystkich, którzy zechcieliby podzielić się swoimi spostrzeżeniami, zwłaszcza z miast jeszcze programem nieobjętych — zapraszam. Cel jest ciągle ten sam — połączenie relaksu na powietrzu z obserwacjami przyrody.